Labrum Glenoidale Yırtıkları (Omuz Kapsülü Yırtığı) ve Adheziv kapsülit (Donuk Omuz)
21 Aralık 2017Labrum Glenoidale Yırtıkları (Omuz Kapsülü Yırtığı) ve Adheziv kapsülit (Donuk Omuz) omuz eklemlerinde en sık karşılaşılan problemler arasındadır.
- Omuz eklemi insan vücudunda ki en hareketli eklemlerden bir tanesidir.
- Omuz eklemi Klavikula (köprücük), Skapula (kürek) ve humerus (kol kemiği) tarafından oluşturulmaktadır.
- Eklemin sağlamlığını bu kemikleri bir arada tutan yumuşak dokular (Kapsül, ligamen, tendon, bursa ve kaslar) sağlamaktadır.
- Omuz eklemini çevreleyen bir kılıf bulunmaktadır. Bu eklem omuz kapsülü yada labrum glenoidale olarak anılır.
Labrum Glenoidale Yırtıkları- Omuz Kapsülü Yırtığı- Omuz Yırtığı
- Fibrokartilaginöz yapıda olan omuz kapsülümüz (labrum glenoidale) sıklıkla beyzbol veya futbolda topu fırlatan sporcularda ve art. glenohumeralis çıkığı yada omuz instabilitesi olan kişilerde görülür.
- Yırtık, m. biceps brachii’nin ani kasılması ya da caput humerinin labrum glenoidale’den zorlu çıkığı sonucu oluşabilir.
- Genellikle yırtık, labrum’un ön, üst parçasında meydana gelebilir.
- Tipik bulgusu, fırlatma sırasında ağrıdır (özellikle yükselme fazında) ama kolun abduksiyonu ve dış rotasyonu sırasında art. glenohumeralis’te patlama veya çatlama hissi olabilir.
Adhesiv Kapsüliti – Donuk Omuz
- Omuz ekleminin eklem kapsülünde yapışıklıklar meydana gelebilmektedir.
- Adheziv kapsülitte , donuk omuz olarakta adlandırılan bir omuz eklemi hastalığıdır.
- Eklem kapsülünün daralması ile birlikte kolun ileri derecedeki (aktif-pasif bütün yönlere ) hareketlerini kısıtlamakta, normal eklem hareketinin tam olarak yapılmasına engel olmaktadır.
- Art. glenohumeralis’in (Omuz eklemi) eklem kapsülü, omuz manşeti, bursa subacromialis ve m.deltoideus arasında ki adhesiv (yapışkan) fibrosiz ve skarlaşma, genellikle 40-60 yaşındaki kişilerde görülen bir durum olan adhesiv kapsülitine (“donuz omuz”) yol açar.
- Bu durumdaki kişiler, kolun abduksiyonda (kolu yana doğru açma) zorluk yaşar ve scapula’nın kaldırılması ve rotasyonu ile 45 dereceye kadar belli bir abduksiyon elde edebilir.
- Omuz ekleminin yeterli şekilde hareket yapamamasına bağlı olarak art. acromioclavicularis ( akramioklavikular eklem) zorlanır bu da diğer hareketler (ör. omzun elevasyonu ya da omuz silkme hareketi) sırasında ağrıya neden olabilir.
- Adhesiv kapsülite neden olan yaralanmalar omuz ekleminde çıkıklar, kalsifiye m. suprasinatus tendiniti, omuz manşetinin kismi yırtığı ve bicipital tendinittir.
- Adhesiv kapsülit 3 evreye ayrılmaktadır.
- Evre1 : Ağrı çok fazla, hareket kısıtlanmasının çok olmadığı evre. Bu dönem genellikle omuz periartritle (Omuz Eklem İltihabı) başlamakta, daha sonraları kronik adheziv kapsülite dönüşmektedir.
- Evre2: Ağrı daha az ve eklemde kısıtlanmanın başladığı evre. Bu evrede omuz kapsülünde yapışıklıklar , skarlaşmalar başlamaktadır. Omuzda ki kısıtlanma öncelikle dış rotasyon ve abdüksiyonla (omuzu yana doğru açma) başlar. Bunun nedeni Kol kemiğinin (humerus) başı ile glenoid kavitenin temasının en az olduğu ve en çok gerildiği pozisyon olmasıdır.
- Evre3: Kendiliğinden sürekli hissettiğimiz ağrının iyice azaldığı veya tamamen ortadan kalktığı; eklemde var olan kısıtlanmanın iyice arttığı dönemdir. Bu döneme kalmadan fizik tedavi görmekte büyük fayda vardır. Eğer tedavi edilmez ise tekrar çevrede ki dokuların zorlanmasıyla bursit, tendinit gibi rahatsızlıklar ortaya çıkarabilmektedir. İleri dönemlerde uzun süre eklem kısıtlanmasına bağlı kaslarda atrofi gelişebilmektedir.
Donuk Omuz TEDAVİ ve REHABİLİTASYON
EVRE 1 :
- Ağrı ve iltihabı için soğuk uygulama (COLD PACK) ; inflamasyon çok belirgin değilse sıcak uygulama (HOT PACK) .
- Ağrıyı azaltmak için elektroterapi (TENS) ve egzersizler (Codman )
EVRE 2 :
- Omuz kapsülünde yapışıklıklar , skarlaşmalar için Sıcaklık ajanları Hot-pack, infraruj, ultrasound ve kısa dalga diatermi’dir.
- Limitasyon için aktif ve pasif germe egzersizleri.Omuz tekerleği, Want, Codman, ve PNF egzersizleri
EVRE 3 :
- Omuz kapsülünde yapışıklıklar , skarlaşmalar için derin ısıtma ajanları .
- Mobilizasyon ve manuel terapi teknikleri.
- Omuz tekerleği, Want, Codman, ve PNF egzersizleri (tut gevşe, ritmik stabilizasyon ).
- Kemer ve havlu egzersizleri, makaralar ve terabant kuvvetlendirme egzersizleri
- Spora dönüş ve işe yönelik fonksiyonel teknikler