BRAKİAL PLEKSUS LEZYONLARI

BRAKİAL PLEKSUS  LEZYONLARI:

• Son 4 servikal ve 1. torakal sinirin anterior dallardan meydana gelir.
• C5-6 üst trunkusu, C7 orta trunkusu ve C8-T1 alt trunkusu oluşturur.
• Brakial pleksus lezyonları doğum travmaları, silahlı yaralanmalar, irritasyon ve motorlu araç travmaları gibi birçok nedenden sonra ortaya çıkmaktadır.
• Obstetrik brakial pleksus zor bir doğumun komplikasyonu olarak gelişir.
• Makattan doğum sırasında gövdenin ve boynun lateral fleksiyonu ile sinirlerde traksiyon oluşabilir.
• Baştan doğumda ise omuzların dışarı çıkışı esasında başın ve boynun lateral fleksiyonu ile sinirlere traksiyon uygulamış olur.
• Bu olgularda daha çok brakial pleksusun dalları yaralanır.yaralanma tipine göre klinik tablo ortaya çıkar.Obstetrik paralizi yaralanmanın lokalizasyonu açısından 3 gruba ayrılır. 5 ve 6 servikal köklerin etkilendiği Erb Duchenne’in üst seviye paralizisi, C8-T1 Köklerin etkilendiği Klumpke paralizisi, Tüm ekstremiteyi içine alan paralizi.
  

  ERB DUCHENNE:

• Brakial pleksusun üst dallarının lezyonu ile ortaya çıkar.
• C5-6’da lezyon vardır.
• Kolun üst kısım kaslarında paralizi var iken distal grup kaslarda patoloji yoktur.
• Kol adduksiyon ve internal rotasyondadır.
• Spontan olarak iyileşebilen nondejeneratif lezyon insidansı bu seviyede yüksektir ve köklerin korttan avulsiyonu daha azdır.
  

  KLUMPKE PARALİZİSİ:

• C8-T1 lezyonları yetişkinlerde görülen traksiyon lezyonlarının az bir bölümü oluşturur.
• Bu seviyedeki lezyonlar daha çok obstetrik paralizide görülür ve KLUMPKE PALSY olarak adlandırılır.
• Üst bölge lezyonlarına göre daha ciddidir. Çünkü el ve parmak haretleri ortadan kalkar.
• Burada daha çok elin duyusunu üstlenen median,ulnar,radial sinir lezyonuna katıldığı için Erb Duchenne’ye göre tablo daha ağırdır.Tek başına radial sinir yaralanması fonsiyon kaybı açısından fazla sorun ortaya çıkarmaz.
  

  BRAKİAL PLEKSUSUN KOMPLE LEZYONLARINDA:

• Prognoz kötüdür.
• Diğer gruplardaki lezyonlar periferal rekonstrüktif cerrahiden yarar görürken bu grupta motor kayıp çok yaygın olduğundan ve total bir duyu kaybı bulunduğundan bu tür cerrahi girişimler için uygun değildir.
• Yaralanma çoğu kez avulsiyon şeklindedir ve spontan iyileşme görülmez.